Przywrócono dzisiejsze święto ustawą z 21 lutego 1989 roku, ale można było już świętować rok wcześniej. Odczuwano silnie wiatr przemian. Wspaniały czas....| Wisława Szymborska |
| Gawęda o miłości ziemi ojczystej |
Bez tej miłości można żyć,
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić "dnieje",
o blasku słońca nic nie mówić.
mieć serce suche jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić "dnieje",
o blasku słońca nic nie mówić.
Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyję czastką czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie
i jeszcze żyję czastką czasu,
ale już traci swe zielenie
i już nie szumi w chórze lasu?
Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię - i żyć,
ale nie można owocować.
nie będę powalonym drzewem.
Codziennie mocniej w ciebie wrastam
radością, smutkiem, dumą, gniewem.
Nie będę jak zerwana nić.
Odrzucam pusto brzmiące słowa.
Można nie kochać cię - i żyć,
ale nie można owocować.
Wzruszający, bo prostotą pisany wiersz.Wierzę,że
OdpowiedzUsuń"bez tej miłości można żyć",ale faktycznie "serce suche" i czegoś by brakowało, brakowało by O J C Z Y Z N Y.
Pozdrawiam w tak uroczystym dniu i tylko smutno,
że się bezmyślnie go bezcześci.
Zaczyna w naszym kraju brakować ideałów, świętości, etosu.
OdpowiedzUsuńNajpierw sobie pomyślałam, że prym teraz wiedzie kariera, układy i wygodnictwo. A nasi przodkowie potrafili tak z takim zaangażowaniem zbudować od podstaw II Rzeczpospolitą. Nasi obecni "budowniczowie" są przy nich jacyś nijacy, rozlaźli, bez pomysłów. Nie widać koncepcji. Przynajmniej ja mam takie wrażenie. A potem sobie zestawiłam obraz Polski sprzed 20 lat i obecny. Jednak zmiany też są kolosalne. Nie powinno się narzekać. :))) Moje dziecko na szczęście nie jest sobie nawet wyobrazić życia, jakie ja wiodłam w jej wieku. Z tamtych czasów pozostały tylko takie relikty jak np. pani od biologii, która ubliża uczniom i ciągnie za uszy i włosy. Teraz to bulwersuje. Kilkadziesiąt lat temu - nie koniecznie....
Nie nalezy narzekać Małgosiu, a ja narzekam!
OdpowiedzUsuńBo chciałabym żyć w Kraju nieomal nudnym na tyle,żeby jego obywatel nie musiał wkuwać na pamięć wszystkich praw,przepisów itp.
Żeby miał zaufanie do polityków, wszak nie mamy wykształconych polityków- sami amatorzy.
Więcej ich miała komuna.
Z kolosalnych zmian, to dostrzegam tylko kolosalne bezrobocie, ubożenie społeczeństwa i kolosalny wysiew oszustów wszelkiej maści.
Babko, pewnie że jest co krytykować, ale pewnie też i byłoby co pochwalić. :)))
OdpowiedzUsuń